..::Opowiadania::..

piotrek

Tutaj piszecie swoje opowiadania...

Maaarynia

Narazie nie posiadam... Ostatnio pisałam na konkurs o tej chorobie czy coś takiego.

piotrek

Prac ma setki... tylko coś mi się przepisywać nie chce...

julka · Gość

Ja opowiadań jakoś tak nie umiem pisać... Tylko takie mroczne i krwawe. Ostatnio pisze
o takiej dziewczynie. I już,już ma ją zamordować, ale jakoś jej uśmiercić nie umiem Wink

Maaarynia

Tylko się nie śmiejcie. Laughing

„Chorobę da się zwyciężyć”

Wszystko zaczęło się tak nagle. Tułaczka po szpitalach, podejrzewania lekarzy… aż w końcu trafiłam do miejsca, gdzie powiedzieli jasno, co mi dolega. Nagła przerwa w nauce, kilka miesięcy przeleżanych z dala od przyjaciół.
Tak bardzo się bałam, gdy dowiedziałam się mojej chorobie. Wielkimi krokami zbliżająca się operacja, a potem… chemioterapia. Zakaz spotykania się z ludźmi, ciągłe przejazdy: szpital – dom. Nic więcej… zero spotkań, ani trochę wyjść z domu, ciągły strach przed przeziębieniami, które mogły w mojej sytuacji skończyć się tragicznie W końcu zbliżający się po roku czekania koniec leczenia, badania kontrolne - jestem zdrowa… ale. Czy zawsze musi być to „ale”? Jakaś plamka w nowym miejscu. Znowu badania, dwie operacje jedna po drugiej… wyniki pozytywne –w medycynie oznacza to, że wykryto to świństwo. Kolejne leczenie, brak rezultatu, próba zastosowania innych sposobów. Ciągłe badania, propozycje, konsultacje… jeżdżenie po świecie. Kolejne 2 lata mijają w zawrotnym tempie. Widać poprawę. Powoli oznaki choroby zanikają…. W końcu idę do szkoły. Najpierw przyzwyczajam do swojego widoku koleżanki i kolegów. Teraz uczęszczam do szkoły tak jak inni. Wytrzymałam już rok i mam wielka nadzieję, że już tak będzie zawsze. Chodzę na imprezy, spotykam się z przyjaciółmi i nie jeżdżę, co tydzień do lekarza…
Nawet, gdy jest się bardzo poważnie chorym, czasem nawet nieuleczalnie, to dzięki nadziei, wierze, wsparciu można wyjść i zacząć żyć normalnie. I nawet gdyby ktoś nie mógł z powrotem wrócić do normalnego życia, to życzę mu, aby zawsze miał przy sobie tak wspaniałych ludzi, jakich ja miałam, bo z nimi to nawet najgorszą na świecie rzecz się przetrwa. W tej chwili nawet czasami się cieszę, że coś takiego mnie dotknęło. Spotkałam tylu wspaniałych ludzi, widziałam osoby, które mimo wszystko walczyły… i zwyciężyły, mimo, że inni nie dawali im szans. Nawet, gdy mam problem, który wydaje mi się, nie do rozwikłania, przypominam sobie o nich… i szybko udaje się pokonać wszystkie przeszkody i wrócić do normalnego i szczęśliwego życia. Liczą się tylko te dni, których jeszcze nie znam.

piotrek

To jest piękne... po prostu brak mi słów...

*Julka*

Noo Maryś masz talent i tyle... Smile

Wiem że jesteś skromna i zaprzeczysz mojemu stwierdzeniu,ale ja wiem swoje. Jak było z dzisiejszym niemieckim? Ja miałam racje i dzięki mojemu uporowi dopiełam swego i masz 5 Smile

piotrek

Nie wiem o co biega więc nawet się nie wtrącam.. ale trzeba przyznać... Marysiu piszesz niesamowicie...

*Julka*

Wiesz o co? Ona uważała(marysia) że ma gorsze oceny od jednej kumpeli która miala 5(a maryś4) ja wiedzałam swoje i zamczełam męczyć panią. Teraz dzięki mnie ma 5 Smile

Noo ale ja nie lubie niesprawiedliwości w szkole więc zawsze o to walczę i zawsze wyjdzie na moje Wink

piotrek

Wiesz... i to jest to... czasem nauczyciele potrafią być okrutni...

*Julka*

Ja nawet powiem że wczoraj usłyszałam ja nauczycielka podpowiadała. Ja słyszałam...
Wkurza mnie to...

piotrek

Eh... life is brutal...

*Julka*

Nie zgadniesz która to nauczycielka...

Maaarynia

Dobra zgadywanie zostawię Piotrkowi bo ja wiem. Julcia, bardzo Ci dziękuję za wstawienictwo. Ja wcale fajnie nie piszę ( jak miałam się przeciwstawić no to się nie zgadzam Very Happy

) A Ty Piotrek w ogóle to przeczytałeś? Mi by się nie chciało <lol>

*Julka*

Wiesz... Może i niepotrzebie do niej pyskowałam.Ale to było w słusznej sprawie i tyle

Maaarynia

I tak ci dziękuję

piotrek

Tak przeczytałem to... fajnie naprawdę to się czyta... co więcej to piękna opowieść... naprawdę... <owacje na stojąco>

Maaarynia

Hehe... Zawstydzasz mnie. Ale dzięki.

*Julka*

Hehe, widzisz Maryś. Poeci sami tutaj są. Tylko ja taka...

Maaarynia

Poeci są od wierszy Very Happy

Ja do wierszy to nie jestem dobra... jako pisarz też nie.